Wie is er bang voor Virginia Woolf?
Luister en kijk hier naar het interview met Bas, Jan-Willem en Wim bij Omroep Flevoland en een klein voorproefje van de voorstelling.
We kijken heel tevreden terug op 6 voorstellingen, waarvan vier uitverkocht, en veel, veel enthousiaste reacties.
Het verhaal: George en Martha nodigen, na een universiteitsfeest, een jong stel uit bij hen thuis. Wat begint als een beleefdheidsbezoekje ontspoort al snel in een nachtmerrie vol drank, verwijten en onthullingen. De psychologische spelletjes die worden gespeeld, laten je als toeschouwer niet onberoerd.
Tien spelers geven elk hun eigen interpretatie aan de vier personages, waardoor dit beroemde tragikomische stuk een nieuwe dynamiek krijgt waar de vonken vanaf vliegen.
Regie: Denice de Muynck
Spel: Bas Teule, Elias Tieleman, Jos Timmerman, Wim Bok, Jan-Willem van der Kort, Jeltje Tigelaar, Remco Uri, Jolanda de Blouw, Laura Rozendal en Mirjam Harland
Muzikale begeleiding: Gijs Murray
Techniek: Marjolein Verschuuren
Fotografie:
Enkele reacties:
Theatergroep Droog! speelde “Wie is er bang voor Virginia Woolf?”. Dit stuk heb ik vandaag mogen zien in Theater Posa in Lelystad en het is een AANRADER!
Het boek “Who’s afraid of Virginia Woolf?” komt volgens mij uit 1962; de verfilming met Richard Burton en Elisabeth Taylor uit 1966. Volgens mij was het destijds verplichte kost op de middelbare school.
Het is een toneelklassieker met rollen die elke acteur wel zou willen spelen, lijkt me. De teksten zijn scherp, destructief en giftig. De sinistere plagerijtjes monden uit in een ordinaire valpartij, die af en toe heerlijk pijnlijk schuurt. Personages scheppen op, maar blijken uiteindelijk een flop te zijn. Het is een gitzwart spel rondom hiërarchie en domineren. Geweldig hoe het jonge stel (een mengsel van naïviteit en onnozele branie) min of meer fungeert als surrogaat voor het publiek.
Het stuk zal vast al vaak en door menig gezelschap opgevoerd zijn, maar het originele bij Theatergroep Droog! is het werken met meer acteurs voor één rol. Zo wordt Nick door twee, Martha door drie en George zelfs door vier acteurs gespeeld. Meestal ná elkaar, middels een soepele overgang. Maar soms ook tegelijkertijd. Het geeft wat mij betreft het stuk echt een extra dimensie. Kan gedaan!
Sjaak Kruis
Wat een prachtige, fantastische en ontroerende voorstelling van Theatergroep Droog! En wat een lef dit meesterlijke stuk aan te durven. Er zitten zoveel lagen in de tekst. En Daan ook nog Martha en George door verschillende acteurs te laten spelen! Heel gedurfd. Het leverde spannende scènes op.
De spelkwaliteit van alle acteurs vond ik hoog. Knap die organische overgangen bij de wisseling van acteurs. Desondanks kwam voor mij niet uit de verf dat elke acteur een andere dimensie of kant inbracht. Daarvoor vond ik de speelstijl van de acteurs teveel op elkaar lijken. Maar misschien heb ik het niet begrepen.
Mimiek en fysiek spel waren tot op de details uitgedacht en gespeeld. Wat een timing. Uitdangende regievondsten in een strakke regie.
De vormgeving was simple, sfeervol en functioneel. De ondersteuning door het pianospel had een enorme meerwaarde. Alles gelardeerd met humor die tot veel gegniffel leidde. En wat een prachtige slotscène!!
Een voorstelling die zeer de moeite waard is te zien.
Giny Smits